Wiedeńskie wspomnienia: Kaiserschmarrn

 

Z przyjemnością wracam do zdjęć, które zrobiłam w tym mieście. Wiedeń zachwyca stylem, elegancją, sztuką. Intryguje mnie swoim klimatem, ulicami tętniącymi życiem, historią. To miejsce, które pachnie kawą i struclą jabłkową, a świeże pieczywo dostaniemy na każdym kroku. To miejsce, gdzie ludzie chętnie wychodzą wieczorem, spotykając się z grupą znajomych na lampkę wina lub kufel piwa. Z przyjemnością można zgubić się wśród pięknych uliczek, a komunikacja miejska nie spóźnia się nawet o minutę. Wiedeń tętni życiem i sprawia, że nie sposób o nim zapomnieć!

Z każdej podróży przywożę mnóstwo zdjęć i mnóstwo inspiracji, także tych kulinarnych. Apfelstrudel już czeka w kolejce na wypróbowanie, dzisiaj jednak dzień zaczynam od omletu cesarskiego. 

Kaiserschmarrn, bo tak brzmi oryginalna nazwa, to omlet, który z pozoru wygląda, jakby ktoś nieumiejętnie próbował przewrócić go na drugą stronę. Jest podarty na kawałki – nie przez niezdarność kucharza, lecz zgodnie z oryginalną recepturą. W Austrii podaje się go na śniadanie oraz na deser; obsypany cukrem pudrem, z rodzynkami, owocami lub powidłami. 

Dziś poranek spędzam we własnej kuchni, lecz czuję się niemal jak w Wiedniu. Na talerzu mam puszyste, biszkoptowe kawałki z odrobiną cukru pudru i rodzynkami. Do tego dobra kawa w kubku przywiezionym z tego pięknego miasta. Zapraszam Was na śniadanie w wiedeńskim stylu!

Żółtka utrzeć z cukrem i cukrem waniliowym na jasną i puszystą masę. Stopniowo dodawać mleko, ciągle miksując. Dodać przesianą mąkę, odsączone z rumu rodzynki i krótko zmiksować. Pianę z białek delikatnie wymieszać z ciastem łopatką, nie tracąc puszystej struktury.

Na patelni rozgrzać masło. Wlać ciasto i smażyć omlet pod przykryciem, aż do zrumienienia spodu. Następnie łopatką podzielić omlet na ćwiartki, każdą z nich przewrócić na drugą stronę. Używając dwóch widelców rozerwać każdą część na kawałki, cały czas smażąc. Przełożyć na talerz, posypać cukrem pudrem. Podawać z powidłami śliwkowymi.